شکر خدا

بسم الله الرحمن الرحیم

آنچه که مشخص است اگر میخواهی بوی گل بگیری به گلستان میروی...

و این خاصیت گلزار هست که تو را به تکاپو وا میدارد،گاهی حس شامه و بویایی تو را بکار میبندد،گاهی مجبورت میکند برا بوییدن بنشینی،گاهی تو را به نوازش گل ها وامیدارد،گاهی تو را به دنبال پروانه ها میکشاند،گاهی به کشیدن نفس های عمیق و فکر کردن در سکوت شلوغی های گل ها،گاهی نگاهت را خیره میکند،گاهی زنبورها تو را جلد خود میکنند...

و باز هم گاهی...

اما اگر نیتت را آغشته به جهالت کنی همان گلستان تو را متنبه میسازد...

اگر نیت چیدن گل های گلزار کنی تیغ هایش را به استقبال دستانت میفرستد...

و اگر بنا به عوض کردن ترکیب صحیح و موزون و دلنوازش کنی حلاوت شیرینی عسل سازان تبدیل به نیش در وجود تو میشوند...

الحمدلله رب العالمین 

 به بهانه جلسه جمعه 5 خرداد ماه 96

در این حوالی نفس میزنم